Tarta francuska po chińsku z kurczakiem i sposób na miłość

Wiem, że nie jest to przepis ani chiński ani francuski, lecz nie o to w nim chodzi. Zamysłem były dwa odmienne bieguny, które jednak podobne są do siebie w ważnych kwestiach. Tak samo jak są różnice, tak są i podobieństwa.

Ten tajemniczy wstęp wyjaśni Wam akcja Andźki, Pestki i Delimammy – „Marchewką czy kijem?”. Ja odkryłam ją dzięki Andźce na blogu Cuda i Cudeńka. Zaproponowały one,  nam blogerom, przedstawienie sposobu na zatrzymanie tzw. motyli w brzuchu. Nasuwa się więc pytanie: czy da się? Ja twierdzę, że tak! Bycie z kimś przez dłuższy czas może spowodować popadnięcie w rutynę, jednak  da się z nią walczyć i wcale nie chodzi o ciągłe obdarowywanie się prezentami czy wychodzenie na miliardy randek. Dajmy komuś nasze serce, to o wiele więcej znaczy. 

Przy odpowiadaniu na pytanie jak zatrzymać motyle, zadałam sobie drugie – co jest dla mnie w związku najważniejsze. Wg mnie podstawą, jego silnym fundamentem jest rozmowa i zrozumienie drugiej osoby, która zawsze w jakiś sposób będzie od nas odmienna. Mimo występowania drobnych konfliktów da się je wtedy rozwiązać. Sukcesem moim zdaniem jest tutaj umiejętność dojścia do kompromisu. To było kilka słów o tym, jak się nie pozabijać, a jak zatrzymać motyle? Odpowiedz też jest wg mnie prosta. Zadaj sobie pytanie czy potrafisz wytrzymać bez ukochanej osoby, tzn. wyobrazić sobie, że żyjesz bez niej. Jeżeli odpowiesz nie, to znaczy, że ją kochasz i nie potrzebujecie miliarda dowodów miłości. Zawsze będziecie starali się tak zorganizować czas, aby go dopasować do swoich zajęć, by choć chwilę porozmawiać, jak spędziło się dzień. Wsparcie uznacie za swoje drugie imię i nie straszne będą Wam gorsze dni ukochanego/ukochanej, nawet jeżeli czasami Was zirytuje. Po prostu chcecie by było Wam we dwoje najlepiej, nie innym. Wg mnie do podtrzymania motyli w brzuchu wystarczą, więc  te chwile spędzone razem np. spacer po lesie w piękny słoneczny dzień, piknik za miastem. Te momenty tylko dla Was, które można zawsze odrobinę urozmaicić. Spędzajmy czas razem, ale i osobno. Dajmy sobie odpocząć, by potem móc się razem nacieszyć swoją obecnością. Najgorsze, co może być to zamknąć się w jednym świecie/próżni. To jest mój sposób na motyle w brzuchu i ostatnio wystarczyło mi właśnie przyjście wiosny i długi spacer z moim A. po wspomnianym lesie, plus nasze gadulstwo.  Do teraz pamiętam, jak od pierwszego naszego spotkania nie zamykała się nam buzia i jak lubiliśmy wędrować oraz poznawać nowe miejsca. Tak nam zostało do dziś.

Skoro się już rozpisałam powinnam też wspomnieć dlaczego do akcji dołączam właśnie taki przepis. Jest on prosty, ale jakże obrazujący dwie nasze osobowości.  Po pierwsze, oboje jesteśmy fanami kuchni orientalnej, więc to miało być motywem przewodnim dania. Po drugie Orient i Francja niewiele mają ze sobą wspólnego, a to z kolei ma pokazać nasze różnice. Oboje mamy swoje upodobania, cechy i smaki, które są dla nas indywidualne i je cenimy,  a także potrafimy dojść do kompromisu w danym przypadku - jak w tym daniu. Po trzecie, kochamy eksperymenty i ta tarta to mój wymysł, choć mięso musiało być (ach Ci mężczyźni!). Kuchnia po prostu nie może być dla nas nudna. Jako blogerka kulinarna nie mogłam, więc sobie pozwolić, aby zabrakło przepisu, który zobrazuje naszą miłość do dobrego jedzenia, ale i nas. Nie bez przyczyny człowiek preferuje taki czy inny rodzaj kuchni. I to jest ta moja marchewka na miłość – dobre jedzenie jako dodatek, rozmowa, wspólny czas i MY! Po kija na razie nie sięgam:P

 

Składniki na 2 sztuki:

Opakowanie ciasta francuskiego (375g)

Pół piersi z kurczaka (ok. 30 dag)

Mieszanka warzyw chińskich (400g)

3 łyżki sosu sojowego

0,5 łyżeczki imbiru

Sos chow mein (blue dragon) – saszetka 120g

10 dag sera żółtego

2 łyżki oleju

1 łyżeczka przyprawy do kuchni chińskiej Kamis

Przygotowanie:

1. Kurczaka pokroić w kostkę, dodać sos sojowy i imbir. Wymieszać. Marynować ok. 20 minut w lodówce.
2. Kurczaka usmażyć na odrobinie oleju, w trakcie dodać mrożone warzywa. Gdy puszczą wodę doprawić przyprawą do kuchni chińskiej. Smażyć do miękkości.
3. Na koniec dodać sos, dusić chwilę, aby było ciepłe.
4. Ciasto francuskie przekroić na pół. Każdy bok zwinąć do środka ok. 0,5cm (tak, aby powstała nam ramka). Na to wyłożyć chińskie nadzienie. Wierzch posypać startym serem żółtym.
5. Piec na złoty kolor ok. 15-20 minut w 200 stopniach.

Smacznego,

Anulla